بررسی تنوع ژنتیکی نمونه های گندم دوروم (triticum turgidum) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

در این تحقیق تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم دوروم (triticum turgidum ssp. durum) با استفاده از توالی های ساده تکراری (ریزماهواره ها) ارزیابی شد. یکصد و چهل ژنوتیپ متعلق به مناطق مختلف (10 کشور) با 48 جفت نشانگر ریزماهواره (با پوشش یکنواخت ژنوم) مورد بررسی قرار گرفتند و از این تعداد، 37 جفت نشانگر چند شکلی نشان دادند. در مجموع از 37 جفت نشانگر، 245 آلل چند شکل متفاوت، در دامنه ای بین 2 تا 17 آلل و با متوسط 9/6 آلل در هر جایگاه ژنی تکثیر گردید. میزان اطلاعات چند شکل(pic) از 007/0 (جایگاه ژنی xgwm274) تا 799/0(جایگاه ژنی xgwm427) متفاوت بود. ضریب شباهت ژنتیکی با استفاده از ضریب تطابق ساده محاسبه و مقدار آن در دامنه ای از 583/. ( بین دو ژنوتیپ از کرمانشاه و خرم آباد) تا 946/. (بین دو ژنوتیپ از اهواز) قرار داشت. تجزیه خوشه ای با استفاده از روش دورترین همسایه ها ژنوتیپ ها را در دو گروه اصلی قرار داد. همچنین عمده ژنوتیپ های خارجی در یکی از زیر گروه های گروه اصلی دوم قرار گرفتند و در نتیجه ارتباط نسبی بین تنوع ژنتیکی و منطقه جغرافیایی را تایید نمود. ضمن اینکه جدا شدن ژرم پلاسم ایرانی و خارجی نشان دهنده تکامل متمایز آنها می باشد. تجزیه به مختصات اصلی نیز تا حد زیادی الگوی تنوع ژنتیکی حاصل از روش تجزیه خوشه ای را تایید نمود. در این تحقیق محدوده وسیعی از تنوع ژنتیکی در بین ژنوتیپ ها مشاهده شد، که امکان استفاده از آنها را در برنامه های ویژه اصلاحی مقدور می سازد.